Convoi Exceptionnel
 Vroeger kwam het vaker voor, maar onlangs was het weer eens zo ver: ik nam een ouderling mee in de auto. Meestal gaat het dan om een bijzondere dienst, een huwelijk (maar dat is zeldzaam geworden) of een begrafenis. In ieder geval een kerkdienst elders.
De dag ervoor meld ik dat wel even thuis. Bij ons treedt dan Alarmfase 1 in werking. De vraag is: ‘is de auto wel schoon genoeg om een ouderling te vervoeren?’ Niet dat we zulke smeerpoetsen zijn. Maar de auto is bij ons wel een gebruiksding. Dus na een tijdje ligt er de nodige rotzooi in, zoals lege snoeppapiertjes, gebruikte brillendoekjes en oude parkeertickets. En natuurlijk hondenharen, want we gaan wel eens met de hondjes naar het bos en dan komt er het nodige aan zand en andere smerigheid mee. Kortom, als er een ouderling vervoerd moet worden, is dat aanleiding om de dag ervoor even langs de wasstraat te rijden en daarna de auto op de oprit nauwkeurig uit te zuigen en haarvrij te maken. We doen dat graag. Want op ouderlingen – en alle andere kerkelijke vrijwilligers – moet je zuinig zijn. Je bent als predikant al lang blij dat ze beschikbaar zijn om mee te gaan bij genoemde gelegenheden. Om de kerkelijke gemeente te vertegenwoordigen en natuurlijk om een oogje in het zeil te houden, want zoals u weet, een dominee alleen op pad is niet altijd even vertrouwd. Dus als het u de volgende keer opvalt dat de auto van de dominee wel erg blinkt, dan weet u dat er onlangs weer een ouderling is mee geweest… Ds. Bert Altena column voor Leeftocht (november 2025) | ||
| terug | ||
.jpeg)